"Vrij en gevangen, gevangen en vrij"

Het muziektheaterstuk Marcus Antonius gaat over vrijheid. Het stuk heeft in 2006 en 2007 gespeeld en zal in 2024 weer te zien zijn. Alle personages in het stuk zijn op zoek naar een manier om zich geestelijk, lijflijk of maatschappelijk vrij te voelen of bevrijd te zijn.

Spartacus werd rond 100 jaar voor Christus geboren in Thracië, een regio in het zuidoosten van Europa, ten noorden van het huidige Griekenland en Turkije. Het leven in Thracië was ruig en vol uitdagingen, maar ook rijk aan tradities en cultuur. De Thraciërs stonden bekend om hun moed, krijgskunst en sterke gemeenschapsbanden. Als zoon van een welvarende familie behoorde Spartacus tot de hogere klasse, mogelijk tot de adel of zelfs de stamleiders, en werd hij getraind in de kunst van oorlogsvoering en leiderschap.

Zijn leven nam een drastische wending toen de Romeinse legeraanvoerder Marcus Antonius Thracië binnenviel. In een wrede oorlog veroverde Marcus Antonius een groot deel van het Thracische grondgebied en nam Spartacus gevangen als een trofee van zijn overwinning. Hij werd meegevoerd door Marcus Antonius naar Rome, met het idee om hem te laten werken op de velden van Marcus Antonius’ landgoed. Ondanks zijn gevangenschap behield Spartacus zijn waardigheid en intelligentie, gebruikmakend van zijn kennis en ervaring om de vernederingen van Marcus Antonius te weerstaan.

In het huishouden van Marcus Antonius kwam Spartacus in contact met Lydia, een slavin die opgroeide samen met Marcus Antonius. Hoewel Marcus en Lydia elkaar al jaren kenden en er een diepe band bestond tussen hen, verhinderde de maatschappelijke stand Marcus Antonius om met Lydia te trouwen; hij was jaren geleden een verbintenis aangegaan met Octavia. Spartacus en Lydia vonden troost bij elkaar en begonnen een geheime verhouding.

Toen Marcus Antonius achter hun relatie kwam, werd hij woedend en besloot hij Spartacus te verkopen aan Xenia, een eigenaresse van een gladiatorenschool. Xenia had al lange tijd haar zinnen gezet op Spartacus, aangezien zij gehoord had over zijn potentieel als een charismatische en bekwame leider. Ze zag in hem de perfecte aanvoerder voor haar geplande opstand tegen de Romeinen.

Gedreven door zijn verlangen naar vrijheid en rechtvaardigheid, en aangewakkerd door zijn haat jegens de Romeinse onderdrukking, begon Spartacus zijn nieuwe leven als gladiator met vastberadenheid om ooit weer vrij te zijn. Hij trainde hard, won de bewondering van zijn mede-gladiatoren en de respect van Xenia.

Spartacus’ gedachten waren vaak bij Lydia en de mensen die hij achterliet in Thracië. Hij voelde een diepe verantwoordelijkheid om zijn volk te bevrijden van de Romeinse onderdrukking en om een beter leven te creëren voor alle slaven. Zijn gedrevenheid werd versterkt door de herinneringen aan de wreedheden die hij had gezien en de onrechtvaardigheden die hij had doorstaan.

Xenia maakte Spartacus deelgenoot van haar plannen. Zou hij de leiding nemen over het slavenleger dat Xenia aan het opbouwen was en hen naar vrijheid leiden? Of zou hij ten onder gaan in de meedogenloze strijd tegen het machtige Romeinse Rijk? Het lot van Spartacus en de toekomst van vele onderdrukte zielen hing aan een zijden draadje. Zijn moed, vastberadenheid en leiderschap zouden bepalen of hij zijn vrijheid en gerechtigheid kon winnen, of dat hij zou worden verslagen door de krachten van onderdrukking.