Een centurion die zich gebruikt voelt

"Ik kan mijn tranen toch niet binnen houden? Voel jij deze pijn dan niet?"

Het muziektheaterstuk Marcus Antonius gaat over vrijheid. Het stuk heeft in 2006 en 2007 gespeeld en zal in 2025 weer te zien zijn. Alle personages in het stuk zijn op zoek naar een manier om zich geestelijk, lijflijk of maatschappelijk vrij te voelen of bevrijd te zijn.

Demetrius is een tragisch en gelaagd personage, die de pijn van onzekerheid en de zoektocht naar identiteit weerspiegelt. Als jongere broer van de charismatische Marcus Antonius bevindt Demetrius zich voortdurend in de schaduw van zijn broer. Marcus, die zich altijd gedwongen voelt op zijn tenen te lopen om te voldoen aan de zware verwachtingen van hun vader, is de belichaming van kracht en ambitie. Demetrius, daarentegen, worstelt met een diepgaande onzekerheid, vooral in de nabijheid van Marcus. De aanwezigheid van zijn broer vergroot zijn gevoel van ontoereikendheid, waardoor Demetrius zich steeds geremder en meer in zichzelf gekeerd voelt.

De constante druk van hun vader heeft de relatie tussen de broers in wezen bepaald. Waar hun vader Marcus’ ambitie en daadkracht waardeert, voelt Demetrius zich vaak onzichtbaar en tekortschieten. Zijn vader lijkt geen ruimte te bieden voor de twijfels die Demetrius ervaart, en die constante vergelijking met Marcus versterkt zijn gevoel van falen. Waar Marcus zich beweegt met kracht en zelfvertrouwen, wordt Demetrius verlamd door de angst om niet goed genoeg te zijn. Het voelt voor hem alsof hij altijd op de achtergrond blijft staan, nooit in staat om de goedkeuring van hun vader te winnen zoals Marcus dat doet.

Wanneer hun vader overlijdt, verandert er plotseling iets voor Demetrius. De constante druk valt weg, maar in plaats van opluchting voelt hij zich verloren. Het verlies van zijn vader maakt een einde aan de verwachtingen die altijd over hem hingen, maar het biedt hem tegelijkertijd een nieuw gevoel van onzekerheid. Waar zijn vader altijd de lat hoog legde, is Demetrius nu op zichzelf aangewezen, zonder de bekende richtlijnen. Dit verlies biedt hem ruimte voor zelfontdekking, maar ook verwarring. Zonder de externe druk van hun vader voelt hij zich plotseling gedwongen zichzelf opnieuw uit te vinden, maar de vraag rijst: wie is hij zonder de verwachtingen die hem altijd hebben gedefinieerd?

Het verlies van hun vader maakt de relatie tussen de broers complexer. Demetrius moet nu niet alleen zijn eigen onzekerheden onder ogen zien, maar ook de vraag beantwoorden of hij ooit zal kunnen breken met de patronen van zijn verleden en zichzelf los kan maken van de schaduw van Marcus. In het verleden werd hun dynamiek voornamelijk bepaald door de verwachtingen van hun vader, maar nu die is verdwenen, blijft Demetrius zich afvragen wie hij werkelijk is zonder de constante vergelijking met Marcus. Terwijl de externe druk wegvalt, komt er ruimte voor een nieuwe strijd: de uitdaging om zijn eigen identiteit te ontdekken en te bepalen welke plaats hij inneemt in een toekomst zonder de invloed van zijn vader.

Demetrius bevindt zich nu op een nieuw punt in zijn leven, waarin de afwezigheid van zijn vader hem de kans biedt om zichzelf opnieuw uit te vinden. De externe druk is verdwenen, maar de onzekerheid over wie hij is, blijft. De vraag die hem achtervolgt, is of hij ooit zijn eigen pad zal kunnen vinden, of dat hij altijd gevangen zal blijven in de schaduw van zijn broer. Het is een zoektocht naar vrijheid, maar ook een confrontatie met de angst voor het onbekende, een onbekende toekomst waarin hij eindelijk zelf kan kiezen wie hij wil zijn.